هنگامی که صحبت از کودکان می شود، نگرانی‌های زیادی در خصوص اسباب‌بازی‌هایی که امکان اتصال به اینترنت را دارند (اینترنت اشیا یا همان IoT) به وجود می‌آید. با این حال، سؤال اصلی اینجاست که آیا اسباب‌بازی‌های هوشمند، آن طور که بعضی ها می‌گویند خطرناک هستند؟
پاسخ به این سؤال، به تصمیم شما در مورد خودتان و فرزندان‌تان بستگی دارد. اسباب‌بازی‌هایی که از قابلیت های اینترنت اشیا پشتیبانی می کنند نیز درست مانند هر شیء دیگری که امکان اتصال به اینترنت را دارد، آسیب‌پذیرند. بنابراین این شما هستید که با به کارگیری بهترین راهکارهای امنیتی باید مخاطرات استفاده از آنها را تا آنجا که می توانید کاهش دهید.
اگر قصد خرید یک اسباب‌بازی هوشمند برای فرزندتان را دارید، ابتدا از قابلیت‌ها و معایب آن به طور کامل آگاهی پیدا کنید. در این مقاله، چند باید و نباید در خصوص تنظیمات اسباب‌بازی‌های هوشمندی که در اختیار فرزندان خود قرار می دهید، آورده شده که بهتر است همواره به آنها توجه لازم را داشته باشید.
باید:
همواره قبل از خرید، تحقیق های لازم را انجام دهید. یک جست‌وجوی سریع در گوگل می تواند نظرات منفی یا مشکلاتی که مشتریان قبلی در هنگام استفاده از اسباب بازی مورد نظرتان با آن برخورد داشته اند را برای شما آشکار کند. مباحث امنیت سایبری و گزارش‌های ارایه شده در خصوص محصول از سوی مصرف‌کنندگان را بررسی کرده تا خیال‌تان از وجود این اسباب‌بازی متصل به اینترنت در خانه و بازی کردن فرزندتان با آن راحت باشد.
نباید:
اتصال اسباب‌بازی‌ها به وای فای های ناامن و محافظت نشده. اجازه ندهید فرزندتان از اسباب‌بازی خود در مکان هایی با امکان دسترسی اتصال به اینترنت کنترل نشده همچون وای فای های عمومی و ناامن استفاده کند. به فرزند خویش آموزش دهید که آن اسباب‌بازی، تنها در منزل و در محدوده اینترنت امن خانگی تان قابل استفاده است.
باید:
در خصوص تنظیمات امنیتی پیش‌فرض اسباب‌بازی تحقیق کنید. همیشه به تنظیمات امنیتی اسباب بازی های هوشمند فرزندتان توجه داشته و هر تنظیمی که برای شما و خانواده‌تان بهتر است را به کار بگیرید! تنظیمات پیش فرض اسباب بازی را از همان ابتدا تغییر داده و در صورت امکان، در هنگام اتصال آن از طریق بلوتوث یا وای فای، احراز هویت دومرحله‌ای را نیز فعال کنید.
نباید:
سهل انگاری در به روزرسانی سیستم‌عامل و وصله های امنیتی. با انجام به موقع به‌روزرسانی سیستم عامل، از ضعف‌های امنیتی که امکان دسترسی مجرمان سایبری به اسباب‌بازی‌های IoT را هموار می‌سازند، جلوگیری کنید. به صورت مداوم با تولید کننده اسباب‌بازی در ارتباط بوده تا فوراً از به‌روزرسانی‌ها مطلع شوید.
باید:
نحوه و مکان ذخیره داده‌ها را بررسی کنید. ممکن است ذخیره داده‌ها توسط خود شرکت یا شرکت دیگری انجام شود. سوابق این شرکت ها را بررسی کرده تا از روش آنها برای نگهداری از داده‌های شخصی مطلع شوید. نکته مهم دیگری که باید به آن توجه کنید تاریخچه نشتی‌های داده در این شرکت ها است که بایستی مورد بررسی قرار گیرند.
نباید:
نادیده گرفتن مقررات حریم خصوصی و توافقات محرمانگی اطلاعات. مطالعه توافق نامه های مربوط به هر محصول ممکن است کاری سخت و خسته کننده باشد؛ ولی زمانی که بحث امنیت فرزندان‌تان به میان می آید، احتیاط بیش از حد هرگز کار بدی نیست. همواره آگاهی خود از مقررات و قوانین را بالا ببرید. آیا در صورت وقوع حمله سایبری، از آن مطلع خواهید شد؟ آیا در صورت وجود آسیب‌پذیری‌های امنیتی، هشداری به شما اعلام می شود؟ داده‌های جمع‌آوری شده، در کجا ذخیره می‌شوند؟ آیا تغییرات جدید در مقررات یا توافق نامه ها به شما اعلام خواهند شد؟ و آیا در صورت بروز هر گونه مشکلی، سؤال یا نگرانی می‌توان با آن شرکت تماس گرفت؟
باید:
تعاملات فرزندتان با اسباب‌بازی‌های هوشمندشان را زیر نظر بگیرید. چنانچه برنامه‌ای وجود دارد که والدین می توانند از طریق آن نظارت های لازم را بر عملکرد اسباب بازی داشته باشند؛ سعی کنید به کمک آن برنامه، هر صوت یا تصویری که ممکن است در اسباب‌بازی ذخیره شده باشد را بررسی کنید.
نباید:
روشن گذاشتن اسباب بازی، آن هم زمانی که فرزندتان با آن بازی نمی‌کند. برای برطرف کردن این نگرانی که بعضی از اسباب بازی های هوشمند ممکن است به صورت نامحسوسی اقدام به ضبط صداهای محیط و اطراف شان کنند، پس از بازی کودک با آن، اسباب بازی را خاموش کنید.
باید:
از یک کلمه عبور طولانی و منحصر به فرد استفاده کنید. برای حساب کاربری اسباب بازی از کلمه عبوری که متشکل از اعداد، حروف کوچک و بزرگ و نشانه ها است استفاده کنید تا یک لایه امنیتی مستحکم را برای حساب کاربری‌تان ایجاد کرده باشید.
نباید:
وارد کردن اطلاعات بیش از حد، در بخش تنظیمات اسباب‌بازی. حواس تان به اطلاعاتی که در بخش تنظیمات حساب کاربری اسباب بازی هوشمند فرزندتان وارد کرده اید باشد چرا که امکان سوءاستفاده از این اطلاعات، هم توسط تولیدکنندگان آنها و هم مجرمان سایبری وجود دارد.