گروهی از محققان دانشگاه فناوری شیمی پراگ، دانشگاه یانسه و دانشگاه فناوری برنو یک میکروربات با هوش رمزنگاری شده شیمیایی طراحی کرده اند که می‌تواند آلاینده‌های هورمونی را از محلول ها پاک کند. Dongdong Jin و Li Zhang از دانشگاه هنگ کنگ و مرکز رباتیک پزشکی Multiscale مقالاتی را منتشر نموده اند که در آنها به وضعیت مطالعه در حوزه میکروربات‌ها پرداخته و این مطالعه جدید را نیز تشریح کرده است.
بر اساس گفته های Jin و Zhang، بیشتر میکروربات‌ها هوش کم یا ناچیزی دارند. آنها در اصل موجوداتی تک منظوره هستند که معمولاً از خارج و با استفاده از آهنربا کنترل می‌شوند. از طرف دیگر برای اینکه هوش محلی به میکروربات ها داده شود و بتوانند همچنان که کار خودشان را انجام می‌دهند با محیط نیز در تعامل باشند، پژوهش های زیادی در حال انجام است. برای مثال محققان یک میکروربات چندلایه ساخته اند که می‌تواند آلودگی‌های هورمونی را از یک محلول و بدون کمک انسان حذف کند.
این میکروربات‌ها از تیوب‌های سه لایه با انتهای باز ایجاد شده اند. داخلی‌ترین لایه تیوب از جنس پلاتینیوم ساخته شده و وقتی این میکروربات در یک محلول حاوی پراکسید هیدورژن غوطه ور شود، H2O2 توسط پلاتینیوم، کاتالیزه شده و به آب و اکسیژن تبدیل می‌شود. در طول این فرایند، حباب‌های اکسیژن از یک سمت تیوب میکروربات خارج شده و نیروی لازم برای خروج از لوله را ایجاد می‌کند. بنابراین بخش داخلی میکروربات مثل یک موتور عمل می‌کند.
بخش بیرونی میکروربات نیز از پلی پیرول ساخته شده و کار آن اجرای واکنش‌های شیمیایی است که منجر به آلوده زدایی محلول می‌شود. همچنین محققان نانوذرات، آهن ربایی را به لایه بیرونی اضافه کرده اند تا امکان کنترل خارجی با استفاده از خاصیت آهنربایی آنها فراهم شود.
آنها متوجه شده اند که سطح PH محلول و همچنین شارژ لایه بیرونی میکروربات هم به دلیل اقدامات ربات تغییر یافته که منجر به تعدیل آفنیته می‌شود. همزمان با عبور میکروربات از این محلول که فیبرهای هورمونی ایجاد می‌کند، چیزی شبیه یک توری (از جنس فیبر) روی سطح محلول ایجاد می‌شود که امکان حذف آلاینده‌ها را فراهم می‌کند. علاوه بر این، قرار دادن چندین میکروربات در این محلول باعث شد که آنها با تعامل و همکاری با یکدیگر، یک فیبر واحد بسازند که می‌توان به راحتی آن را از محلول حذف کرد.
منبع: techxplore