جدا از بمب و اسلحه، یک گوشی هوشمند نیز می‌تواند یک سلاح قدرتمند در دستان تروریستها باشد. از سوی دیگر، گوشی‌های موبایل این امکان را دارند که به ابزاری هوشمندی تبدیل شده و تروریستها را شناسایی و متوقف کنند.
امروزه تروریستها می‌توانند بدون اینکه توسط پلیس شناسایی شوند، از طریق اپلیکیشن‌های پیام‌رسان رمز‌نگاری شده‌ای مانند تلگرام، وایر و واتس‌اَپ با هم در ارتباط باشند.
در طول چندین سال، دستور‌العمل‌های متعددی به زبان‌های مختلف توسط نیرو‌های داعشی در فضای آنلاین منتشر شد که طی آن بهترین نرم‌افزار‌ها مخفی‌کننده هویت، به سایر اعضای این گروهک تروریستی معرفی می‌شد.
گوشی‌های همراه به‌تدریج پیشرفته‌تر شده و جایگزین کامپیوتر‌ها شدند. همچنین توانایی‌های محاسباتی، مموری و امکانات ارتباطی آن‌ها ارتقا پیدا کرد. همین قابلیت‌ها، گوشی‌های هوشمند را به ابزاری برای عضو گیری گروهک داعش تبدیل کرد.
اما همین گوشی‌های هوشمند می‌توانند به وسیله‌ای برای سرنگونی تروریستها بدل شوند. آژانس‌های امنیتی از تلفن‌های همراه برای شناسایی مظنونین استفاده کرده و کلیه فعالیت‌های آن‌ها را رصد می‌کنند.
این موضوع، امنیت اطلاعات شخصی افراد نزد غول‌های تکنولوژی را زیر سوال برده است.
زمانی‌که پای تحقیقات پلیس به میان می‌آید، گوشی‌های هوشمند گاهی اطلاعات بیشتری نسبت به خود فرد در اختیار پلیس قرار می‌دهند. حتی با وجود تعویض سیم کارت، تلفن همراه هویت خاص خود را دارد و هنگامی‌که این هویت شناسایی شود، صاحب گوشی قابل رد‌گیری خواهد بود.
