10 گام برای به حداکثر رساندن امنیت WiFi (شبکه­‌ بی‌­سیم خانگی شما)

شبکه‌ بی‌سیم خانگی چیست؟

یک شبکه‌ بی‌سیم خانگی معمولی به معنای اتصال به یک نقطه‌ قابل‌دسترسی درون شبکه‌ایست، مانند یک کابل از ارائه‌دهنده‌ خدمات اینترنتتان به یک روتر‌ (بی‌سیم)، تا چندین دستگاه به آن شبکه سریعاً متصل شوند.

Source: The Computer Revolution

اما اگر چند گام امنیتی برای حفظ حریم خصوصی خود انجام ندهید، مجرمان سایبری می‌توانند به شبکه‌ خانگی شما متصل شوند و اطلاعات شما را به خطر بیاندازند.

تنها راهی که اکثر مردم برای حفاظت از شبکه‌ خانگی خود از آن استفاده می‌کنند، تنظیم رمز عبور و جلوگیری از لو رفتن رمز عبور به‌وسیله‌ همسایگان و دسترسی آن‌ها به Wi-Fi می‌باشد.

اما یک خطر جدی‌تر این است که یک هکر آنلاین ممکن است از اقدامات ضعیف امنیتی Wi-Fi شما استفاده کند و به داده‌ها و ترافیک مصرفی شما دسترسی پیدا کند تا بتواند اطلاعات حساس را بازیابی کند یا از شبکه‌ شما استفاده کرده تا حملات مخربی مانند حملات مرد میانی (Man in the Middle) و سرقت اطلاعات را انجام دهد.

دسترسی ساده و آسان به شبکه‌های Wi-Fi، آن‌ها را تبدیل به “شبکه‌هایی ناامن” کرده است. به همین دلیل، یادگیری نحوه‌ محافظت از شبکه‌ خانگی بی‌سیم در برابر مجرمان اینترنتی یک حرکت بسیار هوشمندانه است.

10 گام برای به حداکثر رساندن امنیت WiFi شما

گام اول: نام شبکه‌ خانگی خود را تغییر دهید.

اولین چیزی که باید انجام دهید عبارت است از تغییر نام شبکه‌ Wi-Fi خود، که به‌عنوان (SSID ‌(Service Set Identifier  شناخته‌شده است و می‌تواند حداکثر شامل ۳۲ کاراکتر باشد. از SSID جهت مشخص نمودن اینکه وایرلس به کدام دستگاه متصل شود استفاده می‌شود.

اگر‌ نام Wi-Fi خود را تا حدودی تحریک‌آمیز انتخاب کنید؛ مانند “نمی‌توان این را هک کرد”، ممکن است ضرر کنید، یا اسامی دیگر مانند “این‌ یک وای‌فای نیست” یا “پرواز با وای فای” هم همین‌طور.

تغییر نام وای‌فای باعث می‌شود هکرها سخت‌تر نوع روتر (Router) شما را تشخیص بدهند. اگر یک هکر سایبری، ساختار روتر شما را بداند، آسیب‌پذیری‌های آن مدل را نیز می‌داند و سپس از آن‌ها سوءاستفاده می‌کند.

همچنین شبکه‌ خانگی خود را به نام یا نام خانوادگی خو تنظیم نکنید؛ مسلماً شما نمی‌خواهید هنگامی‌که 3 الی 4 Wi-Fi در همسایگی یکدیگر قرار دارند،  آن‌ها در نگاه اول تشخیص دهند که کدام شبکه‌ بی‌سیم متعلق به شما است. همچنین، افشای اطلاعات شخصی بیش‌ازحد در نام شبکه‌  بی‌سیم ممکن است به “عملیات سرقت هویتی” منجر شود.

گام دوم: یک رمز عبور خاص و منحصر به‌فرد برای شبکه‌ بی‌سیم خود انتخاب کنید.

روتر بی‌سیم شما با یک رمز عبور پیش‌فرض تنظیم می‌شود. اما هکرها به‌راحتی می‌توانند رمز عبور آن را حدس بزنند، به‌ خصوص اگر آنها سازنده را بشناسند.

رمز عبور بی‌سیم خوب باید حداقل 20 کاراکتر باشد و شامل اعداد، حروف و نمادهای مختلف باشد.

برای تنظیم یک رمز عبور قوی برای شبکه‌ خود از چیزهایی استفاده کنید که جز اطلاعات محرمانه هستند و درباره آنها با هیچ‌کس صحبت نمی‌کنید. دوستانی که نام وای فای شما را می‌بینند ممکن است از طول غیرمعمول رمز عبور شما شکایت کنند، اما شکایت آنها بهتر از این است که به علت کوتاهی و ساده بودن رمز عبور اطلاعاتشان به سرقت برود.

گام سوم: با فعال کردن رمزگذاری شبکه، امنیت WiFi خود را بهبود بخشید.

شبکه‌های بی‌سیم با زبان‌های رمزنگاری متعددی مانند WEP، WPA یا WPA2 عرضه می‌شوند. WEP برای اولین بار در دهه‌‌ 1990 توسعه یافت، بنابراین با توجه به استانداردهای مدرن،‌ قدیمی است و به‌راحتی قابل‌ نفوذ است. WPA بیشتر وسیله‌ای موقت بین WEP و WPA2 بود، و هنوز هم به‌عنوان یک‌ زبان رمزگذاری، از آن استفاده می‌شود. WPA2 دارای انواع مختلفی از جنس خود است. یکی از آن‌ها TKIP است که یک روش رمزنگاری بسیار قدیمی است که با WPA توسعه یافت، بنابراین بسیار ایمن نیست. دیگری (AES (Advanced Encryption Standard است و یک سیستم رمزگذاری پیشرفته است که توسط دولت‌های سراسر جهان ازجمله ایالات‌ متحده استفاده می‌شود.

بنابراین بهترین تنظیمات رمزنگاری برای افزایش امنیت Wi-Fi شما , WPA2 AES است.

خوشبختانه WPA2 AES هم‌اکنون یک سیستم امنیتی استاندارد است که تمام شبکه‌های بی‌سیم با آن سازگار هستند.

گام‌هایی که باید برای تغییر تنظیمات WPA2 AES بردارید در هر مدل روتر متفاوت است.

گام چهارم: هنگامی‌ که در خانه نیستید، شبکه‌ بی‌سیم را غیرفعال کنید.

توصیه می‌کنیم این کار را در صورت عدم حضور طولانی‌ مدت خود در منزل، مانند تعطیلات انجام دهید. جلوی هر فرصتی را که هکرهای مخرب در صورت دور بودن شما از محیط پیدا می‌کنند، بگیرید.

گام پنجم: روتر شما در کجای خانه قرار دارد؟

ممکن است اصلا فکرش را نکرده باشید، اما بسته به‌جایی که آن را قرار می‌دهید، امنیت WiFi شما نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

روتر بی‌سیم را تا حد امکان در وسط خانه‌ خود قرار دهید. اولین مزیت این است که تمام اتاق‌ها در خانه‌ شما دسترسی به اینترنت دارند. مزیت دوم این است که شما نمی‌گذارید حجم زیادی از سیگنال روتر شما به خارج از خانه انتشار یابد.

به همین دلیل روتر بی‌سیم خود را در کنار یک پنجره قرار ندهید، زیرا چیزی برای ممانعت از خروج سیگنال در آن قسمت وجود ندارد.

گام ششم: انتخاب یک رمز عبور قوی برای سرپرست شبکه، امنیت WiFi شمارا افزایش خواهد داد.

شما برای تنظیم روتر بی‌سیم معمولاً به یک پلت‌فرم (Platform) آنلاین یا صفحه‌ وب نیاز دارید که بتوانید تنظیمات شبکه‌ خود را تغییر دهید.

بیشتر روترهای Wi-Fi به شکل پیش‌فرض بر روی “admin” و “‌password” تنظیم‌شده‌اند که به این وسیله، راه برای ورود هکرها، هموارشده است.

تغییر گذرواژه و نام Wi-Fi به‌تنهایی اقدامات امنیتی خوبی هستند، ولی یک گام جلوتر بروید و نام کاربری را هم از نام پیش‌فرض – معمولا admin – تغییر دهید. به‌ این‌ ترتیب،‌ شبکه‌ Wi-Fi خود را قوی‌تر ساخته و از تأثیر هکرها بر آن جلوگیری خواهید کرد.

گام هفتم: دسترسی و کنترل از راه دور را غیرفعال کنید.

اکثر روترها اجازه‌ دسترسی به وای‌فایتان را فقط از طریق دستگاه‌های متصل می‌دهند. با این‌ حال، برخی از آن‌ها اجازه‌ دسترسی از راه دور را نیز می‌دهند.

هنگامی‌که گزینه‌ دسترسی از راه دور را غیرفعال کنید، مجرمان سایبری قادر به دسترسی به تنظیمات خصوصی روتر شما، با دستگاهی که به شبکه بی‌سیم وصل نباشد، نیستند.

برای ایجاد این تغییر، “دسترسی از راه دور” یا “مدیریت از راه دور” را جستجو کنید.

گام هشتم: نرم‌افزار روتر خود را به‌روز نگه‌دارید.

نرم‌افزار، بخش مهمی از امنیت شبکه‌ بی‌سیم شماست. سیستم‌عامل روتر، مانند هر نرم‌افزار دیگری، نقایصی دارد که می‌تواند آسیب‌پذیری‌های عمده‌ای داشته باشد و توسط هکرها به‌صورت بی‌رحمانه‌ای مورد سوءاستفاده قرار گیرند؛ متأسفانه، بسیاری از روترهای بی‌سیم گزینه‌ای برای به‌ روز رسانی خودکار نرم‌افزار ندارند، بنابراین شما باید به‌ روز رسانی را به‌صورت دستی انجام دهید.

حتی شبکه‌های Wi-Fi هم که می‌توانند به‌صورت خودکار آپدیت شوند، گاهی نیاز به تنظیم مجدد دارند.

بله، ما در ابتدا اعتراف می‌کنیم که به‌ روز رسانی‌ها گاهی اوقات می‌توانند مشکل باشند. اما این‌ یک واقعیت پذیرفته‌ شده است، نرم‌افزاری که به‌روز نباشد، راهی باز برای ورود هکرهایی است که می‌دانند چگونه از این آسیب‌پذیری‌ها استفاده کنند.

گام نهم: فایروال می‌تواند امنیت WiFi شمارا تضمین کند.

فایروال‌ها (Firewall) فقط برنامه‌های نرم‌افزاری مورداستفاده در کامپیوتر شما نیستند. آن‌ها در انواع سخت‌افزاری نیز به بازار آمده‌اند. فایروال‌ سخت‌افزاری تقریباً همانند یک نرم‌افزار است، اما بزرگ‌ترین مزیت آن، یک‌لایه‌ امنیتی اضافه‌شده است.

از دیگر مزایای فایروال‌های سخت‌افزاری، این است که فایروال بهترین روترهای بی‌سیم، از پیش نصب‌شده‌اند. حتی اگر روتر شما فایروال را نداشته باشد، می‌توانید یک نسخه، فایروال خوب را برای روتر خود نصب کنید تا از سیستم خود در برابر هکرهای سودجو محافظت کنید.

فعال کردن فایروال Wi-Fi به جلوگیری از حملات سایبری در شبکه‌ بی‌سیم شما کمک خواهد کرد. امروزه اکثر مردم از راهکار فایروال موجود بر سیستم‌عامل خود استفاده می‌کنند. در صورت استفاده از نرم‌افزار امنیتی خاص که دارای فایروال است، حتماً آن را روشن کنید.

گام دهم: محافظت از دستگاه‌هایی که بیشتر به شبکه‌ بی‌سیم متصل می‌شوند.

همه‌ راه‌های نفوذ هکرها را به سیستم و شبکه‌ خود مسدود کنید. حتی اگر شما روتر و شبکه‌ بی‌سیم خود را امن کرده باشید، باید مطمئن شوید که هیچ راه نفوذی وجود ندارد که توسط جنایتکاران فناوری اطلاعات مورد سوءاستفاده قرار گیرد.

همیشه به دنبال جدیدترین نرم‌افزار موجود و در دسترس باشید و آخرین نکات امنیتی را بر سیستم و شبکه‌ خود اعمال کنید، تا از بسته بودن همه‌ راه‌ها برای نفوذ هکرهای آنلاین، اطمینان حاصل کنید.

بررسی کنید چه دستگاه‌هایی بیشتر به شبکه‌ خانگی‌تان متصل می‌شوند و از نصب نرم‌افزارهای امنیتی آنتی‌ویروس و ضد جاسوسی بر روی آن‌ها اطمینان حاصل کنید.

و درنهایت، مطمئن شوید که دستگاه‌های خود را با استفاده از چندین لایه‌ امنیتی، متشکل از نرم‌افزارهای امنیتی ویژه مانند آخرین نسخه‌‌ نرم‌افزار آنتی‌ویروس،‌ نرم‌افزار مدیریت حجم و ترافیک محافظت می‌کنید.

جمع‌بندی

باید پذیرفت که تعداد شبکه‌های بی‌سیم به‌سرعت در حال افزایش‌ است. در سال 2010، 20 میلیون شبکه‌‌ Wi-Fi در سرتاسر جهان وجود داشت، و تنها در 7 سال این تعداد به 14 برابر افزایش یافته است.

گوشی‌های هوشمند، لپ‌تاپ‌ها و تبلت‌ها نیز این رشد را به همراه داشته و به دلیل طرح‌های گران‌قیمت اینترنت، اکثر مردم دستگاه خود را به شبکه‌ اینترنت بی‌سیم وصل می‌کنند.

اما امنیت شبکه‌های بی‌سیم ضعیف است و می‌تواند حتی به هکرهای بی‌تجربه هم اجازه‌‌ آسیب به شبکه را بدهد. اگر هکرهای اینترنتی بتوانند اطلاعات Wi-Fi شمارا هک کنند، تقریباً مهم نیست که رمز عبور شما چقدر قوی است یا اینکه نرم‌افزار شما تا چه حد به‌ روز است.

بنابراین دقت کنید که تاکنون چه تعدادی از این 10 اقدام امنیتی را برای امنیت WiFi خانگی خود انجام داده‌اید؟

با ما همراه باشید.