دوره ارزیابی و مدیریت مخاطرات سازمانی

ارزیابی و مدیریت مخاطرات سازمانی (ERM) یک فرایند گسترده است که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا مخاطرات خود را به طور جامع، مدون و مداوم ارزیابی و مدیریت کنند. این فرایند شامل تشخیص، اندازه‌گیری، اولویت‌بندی و کنترل مخاطرات مختلف در سازمان می‌شود. دوره‌های ERM برای اطمینان از اینکه سازمان به یک نگرش ساختارمند نسبت به مخاطرات پیش می‌رود، طراحی شده‌اند. در ادامه مراحل کلیدی یک دوره ارزیابی و مدیریت مخاطرات سازمانی توضیح داده شده‌اند.

هدف‌ها و استراتژی‌ها در دوره ارزیابی و مدیریت مخاطرات سازمانی

 این یکی از مراحل ابتدایی ERM است. هدف‌ها و استراتژی‌های سازمان باید به‌دقت تعیین و تعریف شوند و تضمین شود که تمام فعالیت‌ها و تصمیم‌گیری‌ها با این هدف‌ها همخوانی داشته باشند.

تشخیص و طبقه‌بندی مخاطرات سازمان

 تمام مخاطرات ممکن برای سازمان شناسایی و دسته‌بندی شوند. این شامل مخاطرات مالی، استراتژیک، عملیاتی، فرایندی، فناوری، حقوقی و مخاطرات محیطی می‌شود؛ بنابراین ارزیابی و مدیریت مخاطرات سازمانی اهمیت ویژه‌ای دارد.

اندازه‌گیری مخاطرات سازمان

برای هر مخاطره، اندازه‌گیری میزان احتمال و تأثیر آن بر سازمان انجام می‌شود. این اطلاعات به ارزیابی جامع‌تری از مخاطرات کمک می‌کند.

ارزیابی تأثیرات متقابل

 ارزیابی تأثیرات متقابل به مطالعه اثر ترکیبی از مخاطرات بر یکدیگر می‌پردازد. ممکن است مخاطرات ترکیبی به‌صورت هم‌زمان وارد شوند و تأثیرات تقابلی یا هم‌زیستی با یکدیگر داشته باشند.

اولویت‌بندی مخاطرات

   با ترکیب اطلاعات احتمال و تأثیر، مخاطرات باتوجه‌به اولویت‌ها، به ترتیب اهمیت قرار می‌گیرند. این اهمیت می‌تواند بر اساس معیارهای مختلفی نظیر اهمیت مالی، استراتژیک یا حتی تأثیرات مدیریت مخاطرات محیطی باشد.

تعیین راهکارها و کنترل‌ها

   بر اساس اولویت‌های تعیین شده، راهکارها و کنترل‌های مختلفی طراحی می‌شوند تا مدیریت مخاطرات صورت بگیرد. این می‌تواند شامل انتقال ریسک، کاهش ریسک، یا حتی اجتناب از ریسک باشد.

اجرای راهکارها

راهکارها و کنترل‌ها به‌عنوان پاسخ به مخاطرات پیشنهاد شده، در سازمان اجرا می‌شوند. این شامل تخصیص منابع، توسعه فرایندها، و تغییرات در ساختار سازمانی می‌شود.

نظارت و بازبینی

سیستم‌ها و روش‌های ارزیابی و مدیریت مخاطرات سازمانی ERM باید به‌صورت دوره‌ای نظارت و بازبینی شوند تا اطمینان حاصل شود که مدیریت مخاطرات همیشه به‌روز است و با تغییرات در محیط کسب‌وکار همگام می‌شود.

گزارش‌گیری

   اطلاعات مربوط به مخاطرات و فعالیت‌های مدیریت مخاطرات در قالب گزارش‌ها منظم به مدیران و تصمیم‌گیران ارائه می‌شود تا اطلاعات دقیقی از وضعیت مدیریت مخاطرات در دسترس باشد.

برخورد با مخاطرات به‌عنوان یک فرایند مدیریتی مهم در سازمان‌ها نقش کلیدی دارد و اطمینان از اینکه سازمان به‌صورت مداوم و با استفاده از اطلاعات جاری، به بهبود مدیریت ریسک و مخاطرات می‌پردازد را فراهم می‌کند.

متدولوژی مدیریت دارایی‌ها

مدیریت دارایی‌ها به‌عنوان یک فرایند کلان در سازمان‌ها، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. این متدولوژی به‌منظور بهره‌وری بیشتر از دارایی‌های سازمان و بهبود عملکرد کلان آن ایجاد شده است.

تمام دارایی‌های سازمان، از تجهیزات فیزیکی گرفته تا دانش و توانمندی‌های انسانی، باید شناسایی و ثبت شوند. این فرایند می‌تواند با استفاده از سیستم‌های مدیریت دارایی‌ها صورت گیرد.

تحلیل ریسک در مدیریت دارایی‌ها بسیار حیاتی است. شناخت و مدیریت ریسک‌های مرتبط با هر دارایی، به بهبود مدیریت مخاطرات امنیت اطلاعات و پایداری سازمان کمک می‌کند. با استفاده از داده‌ها و آمارهای به‌دست‌آمده از مدیریت دارایی‌ها، باید بهینه‌سازی عملکرد دارایی‌ها صورت گیرد. این به بهبود بهره‌وری و کاهش هدررفت منابع کمک می‌کند.

سیستم مانیتورینگ باید به‌صورت دائمی عملکرد دارایی‌ها را نظارت کند و اطلاعات لازم برای اندازه‌گیری بهره‌وری و بهبود‌های احتمالی فراهم کند. به‌کارگیری فناوری‌های نوین مانند سیستم‌های CMMS نگهداری مدیریت دارایی‌ها و IoT اینترنت اشیا به بهبود فرایندها و افزایش دقت اطلاعات کمک می‌کند.

چگونگی شناسایی وضعیت دارایی‌های اطلاعاتی

شناسایی فرایندها و حوزه‌های کسب‌وکار ابتدایی‌ترین گام در مدیریت و بهینه‌سازی عملکرد سازمان است. این فرایند مرحله‌ای است که به تحلیل و درک عمیق از عملیات سازمان کمک می‌کند.

ابتدا باید هدف اصلی سازمان را شناسایی کنید. این اهداف ممکن است شامل بهبود بهره‌وری، کاهش هزینه‌ها یا افزایش رضایت مشتریان باشند. مصاحبه با مدیران و کارکنان مختلف سازمان به شما کمک می‌کند تا اطلاعات مستقیم از افراد در داخل سازمان دریافت کنید و فرایندها را به نحو دقیق‌تری شناسایی کنید.

تحلیل داده‌ها و آمارها در مورد عملکرد فعلی فرایندها به شما کمک می‌کند تا نقاط قوت و ضعف را تشخیص دهید. این ممکن است شامل زمان انجام فعالیت‌ها، هزینه‌ها و کیفیت خدمات باشد.

بررسی بازارها و شناخت مشتریان و نیازهای آن‌ها به شما کمک می‌کند تا حوزه‌های کلان کسب‌وکار سازمان را شناسایی کنید. مطالعه رقبا و تحلیل بازار به شما کمک می‌کند تا بفهمید که چگونه سازمان شما در مقایسه با رقبا عمل می‌کند و کدام حوزه‌ها در بازار رقابتی اهمیت دارد.

تحلیل محیط خارجی از جمله عوامل اقتصادی، فناوری، قانونی و اجتماعی به شما کمک می‌کند تا حوزه‌های کسب‌وکاری را که ممکن است تحت‌تأثیر این عوامل قرار گیرند، شناسایی کنید. ارزیابی نقاط قوت و ضعف داخلی سازمان به شما کمک می‌کند تا حوزه‌هایی را که نیاز به بهبود دارند، تشخیص دهید.

پس از شناسایی فرایندها و حوزه‌های کسب‌وکار، اولویت‌بندی و تعیین اهمیت آن‌ها بر اساس اهداف سازمان انجام می‌شود. حوزه‌های کسب‌وکار باید با فرایندهای سازمان هماهنگ باشند تا هدف کلان سازمان به بهترین شکل ممکن دست یابد. ارتباطات بین فرایندها و حوزه‌های کسب‌وکار باید به‌صورت بهینه و کارآمد باشد تا اطلاعات به‌درستی جریان یابند. پس از شناسایی، فرایندها و حوزه‌های کسب‌وکار باید به‌صورت مداوم پیگیری شوند.