امنیت اطلاعات چیست و 22 گام پیاده سازی آن

در عصر فناوری امروزی، اطلاعات به صورت دیجیتالی و با استفاده از روش‌هایی که چندان امن نیستند بر روی شبکه‌ها، رایانه‌ها، سرورها و محیط‌های ابری ذخیره می‌شوند. مجرمان سایبری ممکن است به این اطلاعات دسترسی یافته و از آن‌ها سوءاستفاده کنند.

از این رو به مدیران سازمان‌ها و مالکان کسب و کارها توصیه می‌شود آگاهی‌های لازم را در زمینه امنیت اطلاعات به دست آورند. آن‌ها همچنین باید راهکارهای ارایه شده برای محافظت از اطلاعات حساس را در سازمان‌ خود پیاده‌سازی کرده و آموزش‌های مرتبط با این حوزه را نیز در اختیار کارمندان‌شان قرار دهند.

در این مطلب از فراست قرار در مورد اینکه مفهوم امنیت اطلاعات چیه و چه تفاوتی با امنیت سایبری دارد و هر آنچه که در مورد اصول امنیت اطلاعات و نحوه پیاده سازی آن باید بدانید رو داخل این مطلب برای شما آورده ایم. پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

امنیت اطلاعات چیست؟

امنیت اطلاعات شامل مجموعه‌ای از اصول و روش‌های اثبات شده است که به کاربران برای حفاظت از داده‌های‌ خود در برابر دسترسی‌های غیرمجاز یا ایجاد تغییرات در آن‌ها توسط اشخاص متفرقه در هنگام ذخیره یا انتقال داده‌ها از مکانی به مکان دیگر کمک می‌کنند. محفاظت از اسناد اطلاعات کاغذی، اطلاعات دیجیتالی و انواع داده‌های خصوصی و حساس در برابر دسترسی‌های غیرمجاز از جمله مواردی هستند که در حوزه امنیت اطلاعات قرار دارند.

تفاوت امنیت سایبری و امنیت اطلاعات در چیست؟

امنیت سایبری شامل مجموعه‌ای از عملیات و قوانین برای تأمین امنیت و حفاظت از فضای دیجیتالی در برابر حملات سایبری بوده و از سازمان شما در برابر هک، حملاتی که از بیرون یا درون سازمان رخ می‌دهند و همچنین دسترسی‌های غیرمجاز محافظت می‌کند.

حفاظت از داده‌های دیجیتالی، رایانه‌ها، دستگاه‌ها، شبکه‌ها، سرورها، نرم‌افزارها، نقاط انتهایی، پایگاه‌های داده، برنامه‌های کاربردی، سرویس‌های ابری و همچنین امنیت زیرساخت از جمله نمونه‌های امنیت سایبری محسوب می شوند.

امنیت اطلاعات و تأمین امنیت برای داده‌های حساس، زیرمجموعه‌ای از امنیت سایبری است. به طور کلی امنیت اطلاعات شامل اصول محرمانگی، دسترس‌پذیری و جامعیت اطلاعات و همچنین حفاظت از داده‌ها (صرف‌نظر از فرم و شکل آن‌ها) و مدارک چاپی حساس است. کنترل‌های رویه‌ای، کنترل‌های دسترسی، کنترل‌های فنی و کنترل‌های قانونی از جمله نمونه‌هایی هستند که در حوزه امنیت اطلاعات قرار دارند.

3 اصل مهم امنیت اطلاعات

امنیت اطلاعات شامل سه اصل مهم و پایه‌ای است که در زیر آنها را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

محرمانگی (Confidentiality)

یکی از عناصر پایه در امنیت اطلاعات، «محرمانگی» است. در صورتی محرمانگی داده‌ها حفظ می‌شود که فقط افراد مجاز امکان دسترسی به آن‌ها را داشته باشند. جهت اطمینان از محرمانگی باید همه فنون طراحی شده برای امنیت (همچون استفاده از کلمات عبور قوی، رمزنگاری، احراز هویت و دفاع در برابر حملات نفوذ) مورد استفاده قرار گیرند.

جامعیت (Integrity)

جامعیت، از جمله اصول مهم و اساسی در حفاظت از داده‌ها در برابر تغییرات غیرمجاز است. رویکردهایی که برای حفاظت از محرمانگی داده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، جامعیت داده‌ها را نیز حفظ خواهند کرد؛ زیرا زمانی که مجرمان سایبری امکان دسترسی به داده‌ها را نداشته باشند قادر به ایجاد تغییر در آن‌ها هم نخواهند بود.

دسترس پذیری (Availability)

یکی دیگر از عناصر پایه در حوزه امنیت اطلاعات، دسترس پذیری است. دسترس پذیری به معنای توانایی تطبیق منابع رایانشی و شبکه جهت کمک به پیاده‌سازی سیاست‌های معقول برای بازیابی شرایط پس از وقوع یک رخداد است. بنابراین این اصل زمانی معنی می‌یابد که علاوه بر جلوگیری از دسترسی افراد غیرمجاز به داده‌های حساس، افراد مجاز به منابع و اطلاعات مورد نیازشان دسترسی داشته باشند.

میزان دسترس پذیری در لایه‌های مختلف به شرح زیر است:

سیاست امنیت اطلاعات (ISP) چیست؟

سیاست امنیت اطلاعات سندی است که یک سازمان بر مبنای نیازها و شرایط خاص خود تهیه می‌کند. این سند، داده‌هایی که باید محافظت شوند و همچنین روش‌های حفاظت از آن‌ها را مشخص می‌کند و راهنمایی‌های لازم برای تأمین ابزارهای امنیت سایبری را در اختیار سازمان‌ها قرار می‌دهد.

نکات کلیدی که باید در مورد سیاست امنیت اطلاعات بدانید:

علاوه بر ISP، سیستم مدیریت امنیت اطلاعات (ISMS) هم به پیاده‌سازی یک سیاست امنیت اطلاعات مناسب کمک نموده و یک روش سیستماتیک را برای مدیریت امنیت اطلاعات در سازمان ایجاد می‌کند. ISP و ISMS چارچوب‌های مدیریت شده‌ای هستند که سیاست‌ها، رویه‌ها و کنترل‌های طراحی شده برای پیروی از هر سه هدف امنیت اطلاعات را تعریف نموده و به کاربران برای مدیریت، نظارت، بازبینی و بهبود اصول امنیت اطلاعات از طریق یک مکان و به شیوه‌ای آسان کمک می‌کنند.

22 گام در پیاده سازی سیاست امنیت اطلاعات (ISP)

در ادامه مرحله به مرحله سیاست‌هایی که یک سازمان برای امنیت اطلاعات خودش باید پیاده سازی کند را برای شما آورده‌ایم. بادقت اگر تمام این مراحل را طبق نیاز سازمان خودتان پیاده سازی کنید دیگر دغدغه امنیت سازمانی نخواهید داشت.

مدیریت ریسک

مدیریت ریسک به‌عنوان یک فرایند بسیار حیاتی در محافظت از اطلاعات و سامانه‌ها در سازمان‌ها تلقی می‌شود. در این فرایند، مراحل مختلفی انجام می‌شود تا ریسک‌های امنیتی شناسایی، تحلیل و ارزیابی شوند و سپس کنترل‌های امنیتی مناسب برای مدیریت و کاهش این ریسک‌ها اعمال شوند.

یکی از اصول مهم در مدیریت ریسک این است که باید درک جامعی از وضعیت امنیت اطلاعات سازمان خود داشته باشید. این به معنای این است که باید به‌دقت تمامی منابع اطلاعاتی و فرایندهای مرتبط با امنیت اطلاعات را شناسایی و تحلیل کرد تا ریسک‌های محتملی که در معرض آن‌ها قرار دارید را تشخیص دهید.

در مرحله بعد، این ریسک‌ها باید ارزیابی شوند تا بفهمید که چقدر از خطراتی که ایجاد می‌کنند و احتمال وقوع آن‌ها چقدر است. برای این منظور، ابزارها و روش‌های مختلفی مانند تحلیل احتمالات و تأثیرات آن‌ها می‌توانند به شما کمک کنند.

در نهایت، باید کنترل‌های امنیتی مناسبی انتخاب و پیاده‌سازی شوند تا ریسک‌های احتمالی به سطح قابل‌قبولی کاهش یابند. این اقدامات ممکن است شامل تغییر فرایندها، استفاده از فناوری‌های امنیتی، آموزش کارکنان و موارد دیگر باشد.

نقش‌ها و مسئولیت‌های امنیت اطلاعات

نقش‌ها و مسئولیت‌ها در حوزه امنیت اطلاعات بسیار مهم هستند و باید بر اساس سازمان، جایگاه سازمانی، وظایف کارکنان و دسترسی به اطلاعات و منابع تعریف شوند. این موضوع به ایجاد یک چارچوب حاکمیت امنیت اطلاعات مؤثر کمک می‌کند و به تصمیم‌گیری‌های مبتنی بر ریسک مناسبی که توسط تصمیم‌گیرندگان سازمان انجام می‌شود، کمک می‌کند.

در این چارچوب، نقش‌ها و مسئولیت‌ها باید به شفافیت کامل توجه داشته باشند و تضاد در وظایف و تفکیک مناسب آن‌ها حفظ شود. برخی از نقش‌ها و مسئولیت‌های مهم در امنیت اطلاعات شامل موارد زیر می‌شوند:

مدیریت ریسک یا Risk Manager

مسئول شناسایی، ارزیابی و مدیریت ریسک‌های امنیتی در سازمان است. او باید بتواند تصمیم‌های مبتنی بر ریسک را اتخاذ کند و کنترل‌های امنیتی مناسب را انتخاب و پیاده‌سازی کند.

مدیر امنیت اطلاعات Chief Information Security Officer – CISO

CISO مسئول نظارت بر استراتژی امنیت اطلاعات و اجرای سیاست‌ها و رویه‌های امنیتی در سازمان است.

تیم امنیتی Security Team اعضای این تیم مسئول اجرای کنترل‌های امنیتی روزانه، نظارت بر رخدادهای امنیتی، و پاسخ به حوادث امنیتی هستند.

تعامل با کارکنان Employee Training and Awareness

افراد در این نقش مسئول آموزش کارکنان در زمینه امنیت اطلاعات و افزایش آگاهی آن‌ها در خصوص تهدیدات امنیتی هستند.

مدیریت دسترسی Access Management

این نقش مسئول مدیریت دسترسی کارکنان به منابع و اطلاعات سازمان است و برای اطمینان از اینکه فقط افراد مجاز به اطلاعات دسترسی دارند.

مستندسازی امنیت اطلاعات

مستندسازی شامل ایجاد مستنداتی مانند سیاست‌های امنیتی، رویه‌ها، راهکارهای امنیتی، طرح‌ها و رویه‌های اضطراری است. این مستندات به ارتقای آگاهی کارکنان، پیشگیری از تهدیدات امنیتی و مدیریت ریسک‌ها کمک می‌کنند.

آمارها نشانگر این است که درصد معدودی از کارکنان و متخصصان فناوری اطلاعات هنوز با سیاست‌های امنیتی آشنا نیستند و نیاز به آموزش بیشتر و افزایش آگاهی در حوزه امنیت اطلاعات دارند.

اعتباربخشی سامانه‌ها

یک سازمان باید حتماً از سطح امنیتی مناسب سامانه‌ها و اطلاعات خودآگاهی داشته باشد. برای داشتن یک دیتای تمیز باید یک ممیزی امنیتی بر روی تمام اطلاعات طبقه‌بندی‌شده داشته باشد. سه فاکتور در زمینه اعتباربخشی سامانه مهم است که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم.

ممیزی امنیتی  Security Audit

انجام ممیزی‌های امنیتی توسط ارزیابان رسمی امنیت اطلاعات بسیار حیاتی است. این ممیزی‌ها به تحلیل سیاست‌ها، رویه‌ها و تعهدات امنیتی سازمان می‌پردازند و نقاط ضعف را شناسایی می‌کنند.

گواهی‌نامه امنیتی  Certification

پس از ممیزی امنیتی موفقیت‌آمیز، سازمان می‌تواند گواهی‌نامه امنیتی رسمی را دریافت کند. این گواهی‌نامه‌ها نشان‌دهنده تطابق با استانداردها و معیارهای امنیتی هستند.

ارتقا امنیت Security Enhancement

بر اساس نتایج ممیزی‌ها، راهکارهای امنیتی باید ارتقا یابند تا بهبود امنیت اطلاعات تضمین شود.

مانیتورینگ امنیت اطلاعات

امنیت اطلاعات نیاز به نظارت مداوم دارد تا تهدیدات جدید شناسایی شوند و اقدامات امنیتی بلافاصله اتخاذ شوند. مدیریت آسیب‌پذیری و شناسایی، ارزیابی، مقابله با آسیب‌پذیری‌های جدید و موجود در سامانه‌ها از جمله وظایف مهم در مانیتورینگ امنیت اطلاعات است. در هنگام اعمال تغییرات در سامانه‌ها، نظارت و مدیریت تغییرات برای جلوگیری از آسیب‌پذیری‌ها و ریسک‌های امنیتی ضروری است.

رخدادهای امنیت سایبری

رخدادهای امنیت سایبری تأثیر بسزایی در تخریب یک سازمان دارند و باعث تحمل افزایش هزینه‌ها، افشای اطلاعات مشتریان و خدشه‌دار شدن اعتبار یک سازمان و کسب کار می‌شوند. به همین خاطر برای شناسایی و کشف رخدادهای امنیت سایبری باید از رویه‌ها و ابزارهایی برای شناسایی و کشف رخدادهای امنیتی استفاده کنید. پس از شناسایی رخدادهای امنیتی آنها را باید به مؤسسات مربوطه گزارش بدهید تا مدیریت مناسبی برای پیگیری و رفع رخدادها صورت گیرد.

تعامل با صنعت و برون‌سپاری

انجام برخی از فعالیت‌های فناوری اطلاعات به شرکت‌های خارج  از سازمان می‌تواند به تأمین خدمات بهتر و هزینه‌ای کمک کند. بااین‌حال، امنیت اطلاعات در این تعاملات بسیار حیاتی است و باید تضمین شود که اطلاعات حساس در دسترس افراد نادرستی قرار نگیرند.

استفاده از محاسبات ابری در افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش هزینه‌ها مؤثر است، اما امنیت اطلاعات در این محیط بسیار مهم است. باید از ارائه‌دهندگان ابری باسابقه امنیتی قوی استفاده شود و تدابیر امنیتی مناسب انجام گیرد.

اهمیت امنیت فیزیکی

امنیت فیزیکی یکی از پایه‌های امنیت اطلاعات است و باید برای کاهش خطرات مرتبط با سرقت، تخریب و دست‌کاری در اطلاعات و تجهیزات فیزیکی سازمان اقدامات مناسبی انجام گیرد. بهتر است از رویکرد لایه‌ای در امنیت فیزیکی استفاده شود. این شامل استفاده از تجهیزات مختلف و چیدمان لایه‌ای برای دسترسی مجاز به سامانه‌ها، زیرساخت‌های شبکه و تجهیزات فناوری اطلاعات می‌شود. از تجهیزاتی مانند کنترل تردد، احراز هویت چندعاملی، دوربین‌های نظارتی و سیستم‌های اطفاء حریق برای افزایش امنیت فیزیکی استفاده می‌شود.

امنیت کارکنان

کارکنان یکی از فاعلان اصلی در دسترسی به اطلاعات و تجهیزات سازمان‌ها هستند. آنها باید مسئولیت‌ها و وظایف خود را در حفاظت و امنیت از اطلاعات کاملاً درک کنند. آموزش کارکنان در خصوص مسائل امنیتی از جمله تشخیص نرم‌افزارهای مخرب و رفتارهای مشکوک، اهمیت ویروس‌یابی فایل‌ها و استفاده ایمن از اینترنت می‌تواند به پیشگیری از تهدیدات مرتبط با کارکنان کمک کند.

مهندسی اجتماعی یک تهدید شایع است که در آن حمله‌کنندگان تلاش می‌کنند کارکنان را فریب دهند تا به اطلاعات حساس دسترسی پیدا کنند. کارکنان باید در خصوص تشخیص و پیشگیری از این نوع حملات آموزش داده شوند.

ایجاد فرهنگ امنیتی در سازمان باتوجه‌به اهمیت امنیت اطلاعات و تعهد کارکنان به حفاظت از اطلاعات می‌تواند به تقویت امنیت کمک کند. کارکنان باید درک کنند که نقش مهمی در حفاظت از امنیت دارند و هر تصمیم و عملی که به امنیت قسمتی از سازمان خسارت وارد کند، می‌تواند تأثیرات زیان‌باری داشته باشد.

از طریق تربیت کارکنان و توسعه فرهنگ امنیتی در سازمان، می‌توان از تهدیدات داخلی و خطرات مرتبط با انسان‌ها در مقابله با تهدیدات امنیتی مؤثر عمل کرد.

زیرساخت ارتباطات

مدیریت کابل‌ها در سازمان‌ها می‌تواند به حفظ صحت و دسترسی‌پذیری ارتباطات و حفظ محرمانگی اطلاعات کمک کند. کابل‌ها باید به‌صورت کنترل شده نصب و مدیریت شوند تا دسترسی غیرمجاز به آنها کاهش یابد. برچسب‌گذاری کابل‌ها و جداسازی مناسب آنها می‌تواند به شناسایی دست‌کاری‌های پنهانی یا دسترسی غیرمجاز به کابل‌ها و اطلاعات کمک کند.

سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مناسب ارتباطات مانند استفاده از فیبر نوری می‌تواند تا حد زیادی از سرعت و امنیت در انتقال اطلاعات برخوردار باشد. حملات مبتنی بر تشعشع به‌واسطه تشعشع پرتوهای سیگنالی امکان شنود و رهگیری اطلاعات را فراهم می‌کنند. سازمان‌ها باید به این نکات توجه کنند و استانداردها و روش‌های امنیتی مناسب را پیاده‌سازی کنند.

ابزارها و سامانه‌های ارتباطی

ابزارها و سامانه‌های ارتباطی به‌عنوان دروازه‌های دیجیتالی برای ورود و خروج اطلاعات به یک شبکه عمل می‌کنند. آنها تسهیل‌کننده افشای اطلاعات به‌صورت عمدی یا سهوی هستند. تدوین و اجرای سیاست‌ها و رویه‌های استفاده از این ابزارها مهم است. کارکنان باید از خطرات و روش‌های حفاظت از اطلاعات در هنگام استفاده از این ابزارها آگاه باشند. موقعیت فیزیکی و نحوه قرارگیری این ابزارها نیز تأثیرگذار است.

ابزارها و تجهیزات مختلف

مدیریت صحیح ابزارها و سامانه‌های ارتباطی و اجرای سیاست‌ها و رویه‌های امنیتی می‌تواند به حفظ امنیت اطلاعات در سازمان‌ها کمک کند و از دسترسی غیرمجاز و انتقال اطلاعات ناخواسته جلوگیری کند.

این ابزارها شامل ابزارهای رادیویی و مادون‌قرمز، بلوتوث، کیبوردهای بی‌سیم، شبکه‌های بی‌سیم، ابزارهای چندکاره (فکس، کپی، اسکن)، تلفن‌ها و سامانه‌های تلفنی هستند.

برای کاهش تهدیدات، می‌توان اقداماتی چون شیلد کردن تجهیزات رادیویی و دارای تشعشع، رمزنگاری اطلاعات در این بسترها، قرارندادن تجهیزات شبکه‌های بی‌سیم با برد بالا و ایجاد آگاهی در کارکنان از خطرات و تهدیدات این ابزارها انجام داد.

نیازمندی‌های الزامی چارچوب سیاست امنیتی

هر سازمانی باید چارچوب‌های سیاست امنیتی خودش را داشته باشد از جمله:

• ایجاد استراتژی‌های امنیتی مناسب برای مقابله با تهدیدات رایج سایبری بسیار حائز اهمیت است. این استراتژی‌ها باید به‌صورت لایه‌ای طراحی شده و حداقل ۸۵٪ حملات به ایستگاه‌های کاری در شبکه را پوشش دهند.
• فهرست سفید به سیاست کنترل اجرای نرم‌افزارهای مجاز در سازمان می‌پردازد.
• وصله برنامه‌ها به نصب و به‌روزرسانی وصله‌های امنیتی و ارتقاء برنامه‌ها به‌منظور جلوگیری از تهدیدات جدید صورت می‌گیرد.
• وصله سیستم‌عامل به نصب و به‌روزرسانی وصله‌های امنیتی و ارتقاء سیستم‌عامل جهت افزایش امنیت کمک می‌کند.
• اصل حداقل سطح دسترسی به کنترل دسترسی‌های کاربران و راهبران شبکه به‌منظور کاهش تهدیدات و جلوگیری از دسترسی‌های غیرمجاز اشاره دارد.

محصولات امنیتی

استفاده از محصولات امنیتی با قابلیت کشف و جلوگیری از تهدیدات و آسیب‌پذیری‌های جدید اهمیت زیادی دارد. این محصولات باید توسط مراجع معتبر ارزیابی و تأیید شوند.

چرخه حیات محصولات امنیتی شامل انتخاب، تهیه و تأمین، نصب و راه‌اندازی، تنظیم، نگهداری، بهبود و استاندارد‌سازی، جایگزینی یا حذف محصول ‌باشد. انتخاب محصولات امنیتی بادقت و به‌صورت منطقی به حفظ امنیت سازمان کمک بسزایی می‌کند. این انتخاب باید باتوجه‌به نیازهای سازمان و استانداردهای امنیتی صورت پذیرد.

برای حفظ امنیت، محصولات امنیتی باید به‌روز باقی بمانند و درصورتی‌که دیگر نیاز سازمان نباشند یا کارایی لازم را ارائه ندهد، باید جایگزین شوند.

امنیت نرم‌افزار

نرم‌افزارها ممکن است دارای آسیب‌پذیری‌ها و حفره‌های امنیتی باشند که به‌عنوان نقاط ضعف در امنیت عمل کنند. این نقاط ضعف می‌توانند توسط عوامل مخرب بهره‌برداری شوند و به دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس و طبقه‌بندی شده منجر شوند.

نصب نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس و فایروال‌های مبتنی بر نرم‌افزار اولین گام در تقویت امنیت نرم‌افزارها و جلوگیری از حملات سایبری است. این نرم‌افزارها می‌توانند ترافیک ورودی و خروجی شبکه را کنترل و مدیریت کنند. برای حفظ امنیت نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌ها باید به‌روز بودن وصله‌ها و نرم‌افزارها را به طور منظم بررسی کنید و آن‌ها را منظم به‌روزرسانی کنید، این کاراز آسیب‌پذیری‌های شناخته‌شده جلوگیری می‌کند.

برای مقابله با آسیب‌پذیری‌های جدید که  توسط آنتی‌ویروس‌ها قابل‌شناسایی نیستند، باید دستاوردها و روش‌های مقابله با این نوع آسیب‌پذیری‌ها را در نظر گرفت. محدودکردن اجرای برنامه‌های کاربردی بر روی سیستم‌های یک سازمان به‌عنوان “فهرست سفید” می‌تواند کمک کند تا دسترسی نرم‌افزارها به منابع محدود شده و امنیت سازمان افزایش یابد.

امنیت بانک‌های اطلاعاتی که حاوی اطلاعات حساس سازمان هستند، بسیار حیاتی است. باید کنترل‌ها و سیاست‌های امنیتی مناسبی در این زمینه اجرا شود تا از دسترسی غیرمجاز و سرقت اطلاعات جلوگیری شود.

امنیت رسانه‌های ذخیره‌سازی

استفاده از برنامه‌ها و ابزارهای مدیریت و کنترل رسانه‌های ذخیره‌سازی و قابل اتصال به رایانه‌ها و شبکه‌ها می‌تواند کمک مهمی در مدیریت امنیت این رسانه‌ها کند. این ابزارها باید به‌صورت مستند و متناسب با نیازهای سازمان انتخاب و پیاده‌سازی شوند.

تدوین و اجرای سیاست‌ها و رویه‌های مناسب در خصوص امنیت رسانه‌های ذخیره‌سازی اطلاعات بسیار حائز اهمیت است. این سیاست‌ها و رویه‌ها باید به‌منظور حفظ امنیت رسانه‌ها و جلوگیری از استفاده نادرست و مخرب از آنها تدوین گردد.

برای حفظ امنیت رسانه‌های ذخیره‌سازی، باید تهدیدات و آسیب‌پذیری‌های مرتبط با آنها شناسایی و مدیریت شوند. این شامل مانیتورینگ و به‌روزرسانی مداوم این رسانه‌ها می‌شود.

برای جلوگیری از تهدیداتی که از طریق رسانه‌های ذخیره‌سازی به سیستم‌عامل وارد می‌شوند، باید از ابزارهای کنترلی مانند کنترل دسترسی و خراب‌کردن فیزیکی پورت‌های اتصال به این رسانه‌ها استفاده شود.

فرایندها، سیاست‌ها و رویه‌های امنیتی باید به‌صورت منظم و مستند شوند تا بتوان در صورت نیاز به آنها مراجعه کرد و از اعمال صحیح آنها اطمینان حاصل نمود.

امنیت ایمیل

مهندسی اجتماعی از طریق ایمیل یکی از راه‌های متداول برای ترتیب حملات سایبری و انتقال کدهای مخرب به سازمان‌ها است. افراد مهاجم با ارسال ایمیل‌های تقلبی و مخرب، تلاش می‌کنند کاربران را فریب دهند. برای مقابله با این تهدیدات، آموزش و اطلاع‌رسانی کارکنان بسیار مهم است.

استفاده از تشخیص‌دهنده‌های اسپم، پیاده‌سازی مانیتورینگ، تنظیمات سرور ایمیل و برنامه‌های کاربردی ایمیل به مقابله با ایمیل‌های مخرب و تقلبی کمک می‌کند. استفاده از چارچوب سیاست ارسال‌کننده SPF و امضاهای دیجیتال نیز از روش‌های مؤثر برای مقابله با ایمیل‌های تقلبی و مخرب است.

کنترل دسترسی

کنترل دسترسی از طریق شناسایی کاربران، احراز هویت آنها و مدیریت مجوزهای دسترسی انجام می‌شود. احراز هویت قوی به کاربران اجازه می‌دهد تا هویت خود را ثابت کنند و دسترسی به منابع سازمان را دریافت کنند.

گواهی‌های دو عاملی**: استفاده از گواهی‌های دو عاملی به‌عنوان یک روش امنیتی مؤثر در احراز هویت کاربران محسوب می‌شود. این روش شامل دو مرحله احراز هویت مانند رمز عبور و مرحله دیگری که به انتخاب خود کاربر است صورت می‌گیرد.

استفاده از کلمات عبور پیچیده و طولانی به‌عنوان سیاست انتخاب کلمه عبور می‌تواند به مقابله با حملات brute force کمک کند.

لاک‌گیری اطلاعات مربوط به دسترسی کاربران به منابع سازمان و ممیزی دقیق این لاگ‌ها می‌تواند کمک کند تا دسترسی‌های غیرمجاز تشخیص‌داده‌شده و پیگیری شوند.

مدیریت مجوزهای دسترسی به منابع سازمان بسیار حائز اهمیت است. اعطا و لغو مجوزهای دسترسی بر اساس نیازهای کاربران و اصول حداقل دسترسی می‌تواند به افزایش امنیت کمک کند. استفاده از کنترل‌های امنیتی مانند مکانیزم اعتبارسنجی می‌تواند کمک کند تا دسترسی‌های غیرمجاز به منابع سازمان کاهش یابد.

مدیریت امن

مدیریت امنیت‌سازمانی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا در برابر حملات سایبری و تهدیدات امنیتی به حساب‌های کاربری مقاومت کند. مدیریت امن شامل اعمال کنترل‌های تکنیکی و تنظیمات شبکه است که بهبود امنیت سازمان را افزایش می‌دهد و تأثیر مثبتی بر روی محدودکردن خرابی‌ها، پاسخگویی سریع به رخدادها و اقدامات بازیابی می‌شود.

برای انجام فعالیت‌های مدیریت امن و مدیریت شبکه و دسترسی به منابع حیاتی، استفاده از دستگاه‌ها و رایانه‌های اختصاصی با سطح امنیت بالا مهم است.

رمزنگاری

رمزنگاری در حفاظت از اطلاعات حساس و محرمانگی در هنگام ذخیره‌سازی و انتقال اطلاعات عمل می‌کند. با تبدیل اطلاعات به فرمتی غیر قابل خواندن برای افراد غیرمجاز از اطلاعات حساس محافظت می‌کند. رمزنگاری می‌تواند از دست‌کاری تصادفی و عمدی اطلاعات جلوگیری کند. رمزنگاری به‌عنوان یک روش برای احراز هویت کاربران و محافظت از دسترسی به اطلاعات مورداستفاده قرار می‌گیرد.

رمزنگاری امکان اثبات انجام عملی توسط کاربر را فراهم می‌کند و از رد این موضوع توسط کاربران جلوگیری می‌کند. برای اطمینان از امنیت رمزنگاری باید روش‌های ارزیابی الگوریتم‌های رمزنگاری مورداستفاده قرار گیرند تا در مقابل حملات مختلف مقاوم باشند. مدیریت مناسب سامانه رمزنگاری و مدیریت کلید از جمله عوامل حیاتی برای حفظ صحت و محرمانگی اطلاعات است.

امنیت شبکه

برای اینکه همیشه یک شبکه امن داشته باشید باید مهارت مدیریت آسیب‌پذیری‌ها را به‌خوبی یاد بگیرید. اسکن و تجزیه‌وتحلیل آسیب‌پذیری‌های شبکه به‌منظور شناسایی نقاط ضعف و مشکلات امنیتی در شبکه ضروری است. رصد و مانیتورکردن فعالیت‌های شبکه به‌منظور شناسایی نشانه‌های حملات و دسترسی‌های غیرقانونی بسیار حائز اهمیت است. ذخیره‌سازی لاگ‌ها و تجزیه‌وتحلیل آنها برای تشخیص واکنش به تهدیدات امنیتی بسیار مفید است.

استفاده از سیستم‌ها و ابزارهای تشخیص حملات نفوذ برای تشخیص  به‌دست‌آوردن دسترسی غیرقانونی و حملات به شبکه بسیار مهم است. جلوگیری از حملات نفوذ به‌وسیله اقداماتی مانند احراز هویت دو عاملی و کنترل دسترسی به شبکه است.

امنیت شبکه نیازمند رویکردهای چندلایه‌ای و مداوم است و باید با تغییرات فناوری و تهدیدات امنیتی جدید همگام شود. این اقدامات با همکاری تیم‌های امنیتی و استفاده از تکنولوژی‌های مدرن می‌توانند سطح امنیت شبکه را تضمین کنند.

امنیت دامنه‌های متقاطع و انتقال داده و فیلترینگ محتوا

دامنه‌های امنیتی متقاطع نقاط ارتباط بین دو محیط امنیتی مختلف را نمایندگی می‌کنند. مهم‌ترین چالش در اینجا، حفظ امنیت اطلاعات در زمان انتقال آنها بین این دامنه‌هاست. مدیریت دقیق جریان داده بین دامنه‌های امنیتی متقاطع حیاتی است. این مدیریت شامل کنترل دقیق دسترسی و مانیتورینگ ترافیک بین دامنه‌ها می‌شود.

به‌کارگیری سیاست‌های فیلترینگ محتوا در دروازه‌ها و نقاط ورود و خروج داده‌ها از دامنه‌های امنیتی متقاطع اهمیت زیادی دارد. این فیلترینگ می‌تواند شامل جلوگیری از انتقال داده‌های مشکوک، اجازه دسترسی به منابع خاص، و ممیزی اقدامات باشد. تعیین یک سیاست امنیتی جهت انتقال داده‌ها از یک دامنه به دامنه دیگر ضروری است. این سیاست‌ها ممکن است شامل استفاده از رمزنگاری برای اطلاعات حساس، اجرای مکانیزم‌های احراز هویت و تأیید داده‌ها باشد.

به‌کارگیری فایروال و فیلترینگ محتوا در دروازه‌های بین دامنه‌های امنیتی متقاطع می‌تواند به جلوگیری از نفوذ محتوای مخرب و ناخواسته به دامنه‌های دیگر کمک کند. تهیه برنامه‌ها و روال‌های واکنش به حوادث در مورد نشت داده‌ها و دسترسی غیرمجاز به داده‌ها در زمان انتقال آنها بسیار حائز اهمیت است. ترکیبی از این تدابیر به کاهش ریسک‌های امنیتی مرتبط با انتقال داده‌ها بین دامنه‌های امنیتی متقاطع کمک می‌کند و از اطلاعات سازمان در زمان انتقال آنها محافظت می‌کند.

استانداردهای امنیت اطلاعات

سازمان بین‌المللی استاندارد ایزو (ISO) یک سازمان غیردولتی جهانی است که متشکل از نهادهای مسئول تعریف استاندارد در بیش از 160 کشور مختلف جهان است. هدف اصلی این سازمان، طراحی و ترویج استانداردهای بین‌المللی برای شرایط کاری، فناوری‌ها، رویه‌های ارزیابی علوم و همچنین مسائل اجتماعی مهم است.

واژه iso از کلمه یونانی isos به معنای برابر به دست آمده و به عنوان پیشوند در کلماتی مثل ایزومتریک (به معنای ابعاد یا اندازه‌گیری‌های برابر) و ایزونومی (به معنای تساوی در برابر قانون) به کار می‌رود. بنابراین به منظور پیشگیری از ایجاد ابهام ناشی از ترجمه‌های مختلف، «مؤسسه بین‌المللی استاندارد» در سطح جهان از این واژه به عنوان اسم این سازمان استفاده می‌کند.

استانداردهای ایزو فناوری اطلاعات

استانداردهای مشهور ایزو برای فناوری اطلاعات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

اتصال متقابل سامانه‌های باز (OSI)

شرکت‌های مخابراتی و تولیدکنندگان رایانه، در سال 1983 این مدل یکپارچه را برای پروتکل‌های اعتباری ایجاد کرده و سپس ایزو نیز آن را به عنوان یک استاندارد پذیرفت.

ایزو 27001

استاندارد ایزو ۲۷۰۰۱ یک فرایند شش مرحله‌ای را برای توسعه و پیاده‌سازی فرایندها و سیاست‌های امنیت اطلاعات ارایه می‌دهد.

استاندارد ایزو 20000

استاندارد ISO/IEC 20000 یک سیستم مدیریت خدمات (SMS) است که الزاماتی را برای سازمان‌ها جهت توسعه، پیاده‌سازی، نگهداری، و بهبود مستمر یک سیستم مدیریت خدمات (سیستم مدیریت خدمات) تعیین می‌کند.

این استاندارد به سازمان‌های فناوری اطلاعات این امکان را می‌دهد تا با پیروی از استانداردهای بین‌المللی، تطابق فرآیندهای مدیریت خدمات فناوری اطلاعات خود را با نیازها و انتظارات کسب‌وکارها و مشتریان به حداکثر برسانند. استاندارد ISO/IEC 20000-1 به عنوان یکی از معتبرترین استانداردهای بین‌المللی برای سیستم‌های مدیریت فناوری اطلاعات شناخته می‌شود.

استاندارد ایزو 31000

ایزو 31000 استاندارد مدیریت ریسک است. ایزو 31000 یک چارچوب جامع از دستورالعمل‌ها و رویکردهای مدیریت ریسک را ارائه می‌دهد که هر سازمان، بدون توجه به ابعاد، نوع فعالیت و قادر به بهره‌برداری از آن است. ریسک‌هایی که بر سازمان‌ها تأثیر می‌گذارند، ممکن است تبعاتی از نظر عملکرد اقتصادی و اعتبار حرفه‌ای داشته باشند، همچنین تأثیراتی در زمینه محیط‌ زیستی، ایمنی، و اجتماعی ایجاد می‌کند. به همین دلیل، مدیریت ریسک به طور بسیار مؤثر به سازمان‌ها کمک می‌کند تا در محیط‌های پر از عدم اطمینان، عملکرد برجسته‌ای داشته باشند.